Pandemia zasadniczo kształtuje życie młodych ludzi należących do pokolenia Z (urodzonych w latach 1995-2015). Na całym świecie stoją oni w obliczu wyzwań takich jak przerwane programy edukacyjne, niepewne perspektywy zawodowe oraz pogarszający się stan zdrowia psychicznego i finansów. Co więcej, stoją w obliczu pogłębiającego się kryzysu związanego ze zmianami klimatycznymi oraz brakiem zaufania do przywództwa politycznego.
Reagowanie na zmieniające się uwarunkowania i emocje młodzieży w wieku licealnym i uniwersyteckim może wpływać na mądre decyzje dotyczące opracowywania programów, usług dla studentów, strategii marketingowej oraz koordynacji z partnerami rządowymi i innymi interesariuszami.
Obawy o pracę i dochody
OECD zauważa, że jeszcze przed pandemią młodzież w wieku 15-29 lat była 2,5 razy bardziej narażona na bezrobocie niż osoby w wieku 25–64 lata. Organizacja ostrzega, że „zakłócenia w dostępie tego pokolenia do edukacji i możliwości zatrudnienia w wyniku spowolnienia gospodarczego prawdopodobnie sprawi, że znajdzie się ono na znacznie bardziej niestabilnej pozycji pod względem zdobycia i utrzymania wysokiej jakości miejsc pracy i dochodów”. OECD wykazało w ankiecie, przeprowadzonej w 48 krajach, że młodzież dużo bardziej martwiła się o swoje zdrowie psychiczne, dochody i zatrudnienie niż o zdrowie fizyczne.
Financial Times przeprowadził własne, globalne badanie dot. COVID i stwierdził, że wśród młodzieży istnieje wysoki poziom niechęci, która wynika z przekonania, że potrzeby młodych ludzi pozostają niezaspokojone podczas kryzysu w ramach ogólnego dążenia do ochrony osób najbardziej zagrożonych chorobą.
Gdy tylko pandemia ustąpi - a nawet teraz, gdy miliony studentów przewidują wyjazd ze swoich krajów na studia za granicę w nadchodzących miesiącach i latach - możemy spodziewać się zwiększonego zainteresowania takimi tematami jak: możliwość zatrudnienia absolwentów, zdolność do pracy w trakcie nauki, możliwości imigracyjne, szanse związane ze stażem, zasoby dotyczące doradztwa zawodowego, stypendia, krótszy czas trwania programów i kursy podnoszące umiejętności.
Zdecydowanie nadeszła pora, aby zastanowić się, czy wskazane jest dostosowanie potrzeb młodych ludzi do portfolio programów i usług oferowanych przez daną uczelnię, a także nad sposobem ich prezentacji na jej stronie internetowej oraz w działaniach marketingowych.
Przystępna cena w centrum uwagi
Oprócz obaw o przyszłe perspektywy zawodowe, studenci zastanawiają się, czy stać ich na studia za granicą. Przystępność stała się głównym czynnikiem kształtującym przepływ studentów do krajów docelowych. Jednak w czasie pandemii pojawiły się niepokojące relacje o coraz większej liczbie studentów zagranicznych, którzy musieli polegać na bankach żywności i innych formach pomocy w zaspokajaniu codziennych potrzeb. Ten sam trend wzrostu liczby studentów zagranicznych, którzy nie mają dostępu do żywności, zaobserwowano również w Kanadzie, Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych.
Wielu z nich nie ma możliwości pracy podczas lockdownu lub jest ona niewystarczająca. W wielu miejscach zostali oni pozbawieni pakietów pomocowych. Chociaż niektóre kraje złagodziły ograniczenia dotyczące pracy, dla wielu nadal wyzwaniem jest utrzymanie wystarczających dochodów z zatrudnienia. Jednocześnie są oni świadomi, że najczęściej płacą znacznie wyższe czesne niż studenci krajowi.
Kryzys w wyniku COVID-19 ujawnił, że studenci zagraniczni są często mniej stabilni finansowo, niż mogłyby to sugerować ich opłaty za naukę. Co więcej, sytuacja niewiele się zmieni tuż po ustąpieniu pandemii, m.in. ze względu na wyczerpane oszczędności ich rodzin. Otwartość na dostosowanie czesnego (i polityk na poziomie rządowym) może pozytywnie wpłynąć na decyzje studentów o studiach za granicą.
Gdy ograniczenia w podróżowaniu zostaną złagodzone i gdy zaczną obowiązywać szczepionki, zagraniczni studenci i potencjalni kandydaci odczują mieszankę ulgi, podniecenia, ale i niepokoju. Napotkają gospodarki na różnych etapach ożywienia i nasiloną konkurencję o miejsca pracy. Będą uważniej niż kiedykolwiek przyglądać się polityce krajowej, umożliwiającej im podjęcie pracy w trakcie studiów i po ich ukończeniu, kosztom utrzymania (zwłaszcza zakwaterowania) w krajach i miastach docelowych oraz możliwościom uzyskania stypendiów. Im większa zdolność rządów i instytucji do tworzenia odpowiednich zasad dla studentów zagranicznych, tym większa będzie ich zdolność do ich przyciągnięcia na uczelnie.
Opr. MTA
Źródło: https://monitor.icef.com